Wczoraj miałam wieczór filmowy i muszę o tym napisać, bo w filmie było wszystko co mnie interesuje: rodzic, dziecko, wychowanie. Sytuacja “idealna” matka z synem na kilku metrach przez całą dobę, przez 365 dni w roku, przez 5 lat. Zawsze razem, niemal nierozłączni, prawie nikt i nic tych relacji popsuć nie może. Czyli ideał wychowanie poprzez obecność, wspólne gotowanie, ćwiczenia i robótki ręczne też. Choć ja jako widz postrzegam tę sytuację inaczej niż mały bohater filmu Jack. Historia jest bardzo dobrze opowiedziana i straszna też i wzruszająca.
Zachęcam do zobaczenia filmu “POKÓJ” bo pokazuje, że mama zawsze wie, co jest najlepsze dla jej dziecka, nikt nie musi nam mówić jak je kochać i chronić tak, że nikt im krzywdy zrobić nie może. Jak ufać i wspierać, pomagać pokonać każdy lęk. Jak polegać na sobie i własnej intuicji…, zaufać sobie jako matce, kobiecie, która wie! Niepewność, strach i panika pojawia się w mamie dopiero w kontakcie z drugim człowiekiem, któremu wydaje się, że może wie lepiej czego jej dziecku potrzeba…i poddaje w wątpliwość miłość do dziecka, bo czyż ona nie przejawia się w decyzjach matki?
Daje do myślenia, świetny!